Java, 1948 | Het Zuidelijk Toneel met Hanneke Coolen-Colsters & SLOWPONY
Theater
Hanneke Coolen-Colsters vond het dagboek van haar opa die ze nooit heeft gekend. Hij vocht als Brabantse jongen langs Nederlandse kant in de onafhankelijkheidsstrijd van Indonesië. Op een bepaald moment stopt zijn dagboek. Die lege bladzijden waren voor Hanneke de reden om op onderzoek te gaan, op reis langs haar familie, Nederlandse veteranen om uiteindelijk te eindigen bij Irma Devita, de kleindochter van een Indonesische vrijheidsstrijder.
Het resultaat is een luisterervaring over ons verleden en hoe dat tot nu doorwerkt. Een indringende ervaring van getuigenissen en persoonlijke ervaringen, bij elkaar gebracht door Hanneke. Met als orgelpunt de ontmoeting van het Nederlandse perspectief met een Indonesische verlichte dame, Irma Devita.
De voorstelling heeft een bijzondere vorm. Je krijgt een koptelefoon op. Je hoort Hanneke live vertellen maar ook fragmenten uit interviews, archiefstukken en af en toe een acteur. Hiervoor werd ze ondersteund door Mirke Kist en Nele Eeckhout van Slowpony, ook bekend van Audiocollectief Schik (BOB, Laura H., El Tarangu). In deze voorstelling worden de sterktes van theater en podcast aan elkaar gekoppeld. Verhalen komen anders binnen als je er alleen maar naar luistert.
Het debat over de dekolonisatie van Indonesië wordt vaak gekenmerkt door z’n felle toon. Mag een kleindochter van een Nederlandse militair nog wel haar verhaal vertellen? Toch, het spreken moet. Ongeveer drie miljoen Nederlanders zijn nazaat van een grootouder die een rol in Indonesië heeft gespeeld. Drie miljoen families met vele verhalen die nooit zijn gedeeld. Deze voorstelling vertelt één zo’n verhaal en roept daarmee op tot meer gesprek.
Na de voorstelling is er een nagesprek.